Samstag, 7. März 2009

ტყეტყე რომელიც თვალით არ გინახავს, გაიჩეხება. შეიტან სახლში : ერთ სკამს,მაგიდას,ერთ საწოლს,ერთ ქვაბს და დაეტევი სათითაოდ ყველა მათგანში. ხელისგულზე რიგრიგრობით დაიწყობთ ერთმანეთს, შენ და საათი და ცხოვრების ამ მონაკვეთში უამრავჯერ დახედავ საათს და მაინც ყველგან დააგვიანებ. ტყე, რომელიც თვალით არ გინახავს, გაიჩეხება, როცა საწოლს, ერთის ნაცვლად ორი გული დაუწყებს ფეთქვას და შეიტან სახლში კიდევ ერთ სკამს, უფრო დიდ საწოლს... მერე მოუწევს კედლის საათს ერთის ნაცვლად ორი სხვადასხვა სიჩქარის და განსხვავებული სამყაროს დათვლა. ტყე, რომელიც თვალით არ გინახავს, გაიჩეხება და შეიტან სახლში თეთრ ფურცლებს როცა სიზმარს და სიცხადეს შორის, ზუსტ საზღვარს წაშლი და ერთოთახა სამყაროს ნახავ, სადაც იქნება ერთის ადგილი, და ისე სწრაფად გაიზრდები, რომ ვერასოდეს ვეღარ გამოხვალ... დიდი ხნის მერე როცა სარკიდან, შენივე თავი ნაოჭებით დაგეპრანჭება, საათი-შენი პულსის წამზომი შენგან თითქმის მივიწყებული, აქეთ დაგიწყებს ხოლმე ყურებას. ტყე, რომელიც თვალით არ გინახავს გაიჩეხება. და კაცუნები, გამოთლიან შენთვის კარებს ამ სამყაროდან გასვლისას რომ გაიჯახუნო. და მიწის ზურგსა და კიდევ უფრო რაღაცის უკან შენც კარს ისე გაიჯახუნებ , რომ ტყეში, რომელიც შენს გამო გაჩეხეს ერთ პატარა ნერგსაც არ დარგავ. ---------
ioriki

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen